مدت ها پیش بود که دولت ترکیه مجسمه کاوه آهنگر را در عفرین در غرب سوریه منهدم کرد و دیدم که سربازان ترکیه و شورشیان سوریه چطور با بی حرمتی به این قهرمان اسطوره ای ایران با تیر آن را به رگبار گرفتند. در کنار این ها تلاش دولت ازبکستان برای نابودی زبان فارسی در بخارا و سمرقند، زر افاشان، خجند و ... که بیش از 90 درصد جمعیتشان را فارسی زبانان تشکیل می دهند و در مجموع یک سوم جمعیت فارسی زبان مظلوم ازبکستان را شاهد هستیم که با تفاوتی دولت ایران همراه شده است. باز هم در کنار این ها اوستیا تنها جمعیت باقی مانده از جمعیت فارسی زبان ایرانیان شمالی شامل اقوام قدیمی سکاها و سرمت، آلان و ماساژت ها  و ... که قرن ها پیش قبل از ترک و اسلاو شدن آن تمام سیبری را فارس زبان کرده بودند. به علاوه ایرانیان هند که بعد از آمدن اسلام به هند فرار کرده بودند و اکنون با بحران کاهش جمعیت مواجه شده اند. حتی خود کرد ها که بازماندگان اشکانیان هستند، اکنون ضدیت با ایران را در دستور کار قرارا داده اند. زمان اتحاد پارسی زبانان کی است به کجا می رویم؟