نام قدیم خیابان های شیراز

داشتم فکر می کردم که چرا ما شیرازی ها بیشتر اسامی خیابان های مان را حفظ کرده ایم (در مقایسه با تهران) اما هویت ها و خوراک و محصولات سنتی و ... را در حال فراموشی قرار داده ایم. چه میوه هایی که اکنون نابود شده و بی توجه ما زندگی خود را می کنیم. در قدیم «کاهو پرک»؛ که کاهویی پهن بود را داشتیم، کمبیزه خربزه سنتی شیراز؛ و... و اکنون نوبت نابودی بکرایی است و غذاهای خوشمزه ای به نام چغور پغور (توتوبه ی) یا تو تابه ای که واقعاً چه قدر خوشمزه بود و دیزی درون قهوه خانه و در خانه هامان به کثرت مصرف می شد. اما اکنون هر غذای مضری که غربی ها در سر سفر ه هایمان گذاشتند قبول کردیم که بسیاری از آن ها بسیار مضر هستند: مثل سوسیس و کالباس، ساندویچ و ... . یادم نمی رود دیزی که در بیرون می خوردم و تلیتی هم در کنار آن صرف می کردیم که بسیار خوشمزه تر از ساندویچ و کاملاً بی ضرر بود. اکنون غربی ها به کشور متمدن و کهنی مثل ما آموزش زندگی می دهند.؟ راستی چه بر سر ما آمده است که طب سنتی خود را رها کرده و قرص و دوا هایی را مصرف می کنیم که هر کدام عوارضی بر بدن ما می گذارند. ای کاش به خودمان بیاییم قبل از اینکه فرهنگ غنییمان از بین برود.