کارخانه ریشمک شیراز

شركت توليد و صادرات ريشمك (سهامي خاص) در تاريخ 1348/10/11 در تهران به ثبت رسيد و در سال 1350 پس از انتقال دفتر شركت از تهران به شيراز در اداره ثبت شرکت‌های شيراز به ثبت رسيد. مرکز اصلی شرکت در شيراز واقع می‌باشد.

 

موضوع فعاليت شركت:

توليد پودر و عصاره شيرين‌بيان از ريشه گياه شيرين بيان و صدور آن به خارج از کشور

شرکت زیمنس شیراز

شرکت کارخانجات مخابراتی ایران، اولين و بزرگترين توليد كننده مراكز تلفن ثابت و سيّار كشور در تاريخ 1345/11/11 با مشاركت وزارت پست و تلگـراف و تلفن (ارتباطات و فناوري اطلاعات) به نسبت 30 % ، بانك توسعه صنعتي به نسبت 30 % و شركت زيمنس آلمـان به نسبت 40 % بصورت شركت سهامي خاص در شيراز در زمينـي به مساحت در حدود يكصد هزار متر مربع بمنظـور توليد تجهيزات مورد نياز شبكه مخابراتي كشور و با ظرفيت اسمـي ساليانه 45 هزار خط تلفن EMD و 60 هزار دسـتگاه تلفن روميزي تأسيس و در سال 1348 به بهره برداري رسيد . پس از انقلاب ، همزمان با افزايش سرمايه ، سهام وزارت پست و تلگـراف و تلفن (ارتباطات وفناوري اطلاعات) به 45 % ، بانك صنعت و معـدن كه همـان نام تغيير يافته بانك توسعه صنعتـي است به 35 % و شركت زيمنس آلمـان به 20 % تغيير يافت و توانائـي توليد اين كارخانجـات نيز ساليانـه به 200 هزار خط تلفـن و 300 هزار دسـتگاه تلفن روميزي افزايش پيدا نمود. در تاريخ 1382/05/27 نوع شركت به سهامي عام تغيير يافته و از تاريخ 1383/07/14 با نماد« لِكما » در فهرست نرخ هاي تالار فرعي سازمان بورس و اوراق بهادار تهران درج گرديده است.

تاریخچه کتابفروشی محمدی

حاج محمد صادق مشهور به علاقه بند در سال 1270شمسی در خانه شخصی خود چاپخانه محمدی را به همراهی فرزندش محمدهادی محمدی بنیان می‌گذارد. پس از مدتی و به دلیل افزوده شدن دستگاه های چاپ که از هند وارد می کردند، محل چاپخانه به درب امامزاده سید عبدالها واقع در خیابان طالقانی کنونی منتقل می‌شود. آخرین محل چاپخانه محمدی در تیمچه حاجی در بازار حاجی شیراز بوده است.

در سال 1328 شمسی به دلیل آتش سوزی اسناد و مدارک تاریخی چاپخانه از بین می رود. محمد رحیم معروف به ناظم فرزند محمد هادی مدیر بعدی این چاپخانه است و کتابفروشی محمدی را همو در سال 1302 در جوار چاپخانه بنیاد می‌نهد. کتابفروشی‌ای که به همت جناب محمد محمدی فرزند ایشان می بالد و به خیابان داریوش منتقل می شود و هم اینک نیز در خیابان ملاصدرای شیراز به عنوان یکی از معتبرترین کتابفروشی‌های شیراز توسط ایشان و فرزندشان، بهنام، اداره می شود.

کتاب فروشی های شیراز از ابتدا تاکنون

آدرس ما در اینستاگرام : shirazemo@

در زمان قاجاریه تا وقتی که چاپخانه در شیراز دائر نشده بود، خوشنویسان کتاب‌‌ها را با مرکب چاپ رونویسی می‌کردند و به بمبئی و کلکته می‌فرستادند و در آنجا به چاپ می‌رسانیدند. بعضی از خوشنویسان شیرازی به هندوستان می‌رفتند و سال‌‌ها به رونویسی کتاب مشغول می‌شدند؛ از جمله ابراهیم اولیاء سمیع متخلص به صفا و ملک الکتاب شیرازی بودند. اولیاء سمیع متوفا ۱۳۰۱ ق چندین سال در بمبئی و حیدرآباد به سر برد و در آنجاها شاهنامه فردوسی، تاریخ و صاف،‌ انوار سهیلی و دیوان قاآنی و چند کتاب دیگر را استنساخ کرده و به چاپ رسانیده است. 
از قدیم کتابفروشی‌ در شیراز به دو صورت ثابت و سیّار وجود داشت. کتابفروشی‌های ثابت در مدارس یا نزدیک آنها دائر بود و کتابفروشان سیار خود کتاب را به مدارس می‌بردند و می‌فروختند. اینان اغلب کتاب‌های گران قیمت را به پیش بزرگان شهر عرضه می‌کردند و کتاب‌های خود را با بهای گران می‌فروختند. بعضی از آنان کتاب‌های خود را در جلوخان مساجد بزرگ یا سرگذرها مرتب می‌چیدند و به مردم عرضه می‌کردند و امروز نیز در جلو موزه پارس این کتابفروشی‌های سیّار به چشم دیده می‌شوند. 
در دوره قاجاریه نخستین کتابفروشی ثابت به صورت جدید در سال ۱۲۸۲ ش به نام «معرفت» در شیراز تأسیس یافت. شادروان شیخ محمدتقی معرفت بنیان‌گذار آن، سری پرشور داشت و در جریان مشروطیت و آزادیخواهان به شمار می‌رفت و نشریات، اعلامیه‌‌ها، مقالات و کتاب‌های مشروطه‌طلبان را مخفیانه چاپ و منتشر می‌کرد. پس از تأسیس مدارس جدید کتاب‌های درسی را چاپ و نشر می‌نمود. چندین کتاب و دیوان‌های شاعران را به چاپ رسانید. از جمله مثنوی مولوی و دیوان قاآنی را به خط عباس فاضل‌زاده بدیع چاپ و منتشر کرده است. کتابفروشی‌ معرفت از بدو تأسیس، محل مطالعه دانشمندان و فاضلان شیراز بود. یکی از فرزندان او به نام شادروان حاج حسن آقا در تهران در اول خیابان لاله‌زار، کانون معرفت را پس از شهریور ۱۳۲۰ ش دائر کرد و بیش از سی سال مشغول نشر کتاب‌های مهم بود و پس از درگذشت وی، کانون معرفت هم به خاموشی گرایید.
فرزند دیگر معرفت حاج حسین آقا تا سال ۱۳۷۲ ش کتابفروشی معرفت را در کمال نظم دائر نگاه داشت و پس از مهاجرت او به تهران آن کتابفروشی پس از نود سال تعطیل شد. حاج حسین آقا چندین کتاب از مجموعه اشعار شاعران شیرازی و فارسی چاپ و منتشر کرده است از جمله دیوان صحبت لاری، دیوان …اطعمه و دیوان باباکوهی و … او در سال ۱۳۳۸ ش به اتفاق نه تن از کتابفروشان معتبر شیراز همت به تأسیس شرکت مطبوعاتی فارس گماشت و نخستین کتابی که آن شرکت چاپ کرد کتاب شیراز در گذشته و حال تألیف نگارنده بود. کتابفروشی یا کتابخانه احمدی [از آن] محمدکریم احمدی معروف به «آقا داداش» از اهالی آذربایجان در آغاز کتابفروشی سیّار بود. با اشاره آقا میرزااحمد وحید الاولیاء قطب سلسله ذهبیه، به سال ۱۲۸۵ ش همت به تأسیس کتابفروشی گماشت و از آغاز تأسیس مدیریت آن را با شادروان حاج علی اکبر نوری‌زاده واگذاشت. نوری‌زاده اهل مطالعه بود و مانند آقاداداش از مریدان خاص وحیدالاولیاء به شمار می‌رفت.او از آغاز کتابفروشی را به صورت کتابخانه درآورده بود و دانشمندان و فاضلان و ادیبان به خصوص عارف پیشگان، ساعت‌‌ها را در روز در آنجا به مطالعه می‌گذرانیدند. میرزا علی‌اصغر خان حکمت هر وقت به شیراز می‌آمد، ساعت‌‌ها در آن کتابخانه یا کتابفروشی مشغول مطالعه می‌شد. شادروانان خلیل رجائی، محمدجعفر واجد از دانشمندان شیرازی هر روز در آنجا به مطالعه می‌پرداختند. نوری‌زاده به مدت ۸۳ سال آن کتابفروشی را با نظم و ترتیب اداره کرد و در سال ۱۳۶۸ ش درگذشت و خوشبختانه آن کتابفروشی تاکنون دائر است و تابلو سردرِ آن همچنان به عنوان «کتابخانه احمدی» است. نوری‌زاده دهها کتاب که اغلب از ‌آثار عارفان است چاپ و منتشر نموده است. تصور می‌کنم آخرین کتابی که چاپ کرد کتاب هزارمزار ترجمه شَدّالاِزار است که شادروان دکتر نورانی وصال آن را تصحیح کرده است.
کتابفروشی‌های حوالی مدرسه خان، از قدیم در دکان‌های عتیقه‌فروشی تل حصیرباف‌‌ها روبه‌رویِ مدرسه خان کتاب‌های خطی کهنه و قدیمی به فروش می‌رسید. عده‌ای از پژوهشگران از تهران و سایر نقاط به شیراز می‌آمدند تا از آن عتیقه‌فروش‌‌ها نسخه‌های قدیمی را خریداری کنند. در اطراف تل حصیرباف‌‌ها چند کتابفروشی دائر بود. از قبیل کتابفروشی‌ برادران در پیچ تلِ حصیرباف‌‌ها و اردوبازار. کتابفروشی‌ ماهور در تیمچه جنب تل حصیرباف‌‌ها، کتابفروشی‌ داد آئین روبه‌روی درِ ورودی مدرسه‌خان، کتابفروشی محمدی در بازار حاجی. 
کتابفروشی داد آئین که در سال ۱۳۱۰ ش تأسیس شده بود توسط آقای علی داد آئینی به خیابان لطفعلی‌خان انتقال و توسعه بیشتری یافت و آقای داد آئین در انتشار کتاب‌‌ها و دیوان شاعران قدم‌های مؤثر برداشت و اکنون در خیابان اردیبهشت آن کتابفروشی با موضع بسیار آبرومندی دائرست. کتابفروشی محمدی بعدها گسترش بیشتری پیدا کرد و اکنون در سالن وسیعی در خیابان ملاصدرا به حیات خود ادامه می‌دهد. کتابفروشی جهان‌نما ـ این کتابفروشی در سال ۱۲۹۰ ش توسط شادروان محمدحسین ذوالانوار برادر مرحوم نوری‌زاده تأسیس یافت ـ چون آن شادروان امتیاز روزنامه جهان نما را گرفت نام خانوادگی خود را هم جهان‌نما گذاشت و آن روزنامه را بیش از سی‌‌سال انتشار دارد.
کتابفروشی شفیعی، این کتابفروشی در سال ۱۳۱۵ ش توسط شادروان شفیعی اصفهانی در خیابان زند دائر گردید. اغلب کتاب‌های داستانی و رومان‌های تازه ترجمه شده را به فروش می‌رسانید. خوشبختانه پس از درگذشت آن مرحوم فرزندانش آن کتابفروشی را با توسعه و شکوه بیشتری همچنان تا به امروز نگاه داشته‌اند. 
کتابفروشی شاپور، این کتابفروشی در بازار وکیل جنب در کاروانسرای روغنی در سال ۱۳۱۵ ش تأسیس یافت و تا اوایل انقلاب دائر بود و بعد تعطیل شد. کتابفروشی و پخش مطبوعات، در سال ۱۳۲۱ ش شادروان میرزاده در خیابان زند پخش مطبوعات را به صورت مدرن و منظم به راه انداخت و از آغاز کتاب‌های تازه چاپ را به معرض فروش می‌گذاشت. نظم و ترتیب خاصی که در کار میرزاده بود به زودی موقعیت خوبی در میان کتابفروشان پیدا کرد. خوشبختانه امروز آن مؤسسه فرهنگی به نام پخش مطبوعات و گسترش فرهنگ در خیابان زند نزدیک ستاد به حیات خود ادامه می‌دهد. این مؤسسه توسط فرزندان آن مرحوم،‌ با همان نظم و تربیت، فقط انواع و اقسام کتاب‌‌ها را به فروش می‌رساند و دیگر از پخش مطبوعات در آن خبری نیست. 
کتابفروشی بلادی، این کتابفروشی در اوایل سال ۱۳۴۰ ش در خیابان زند تأسیس یافت و اکنون به حیات خود ادامه می‌دهد. 
کتابفروشی و انتشارات نوید، آقای داریوش نویدگویی درسال ۱۳۴۹ ش صحافی لوکس و انتشارات نوید را در شیراز بینان‌گذاشت. در اثر حسن ابتکار و کوشش خستگی‌ناپذیر آن مؤسسه را گسترش داد و بیش از هر کتابفروشی دیگری به انتشار کتاب‌های مهم و سودمند دست یازید؛ به طوری که دوازده سالی از سوی مقامات رسمی ناشر برگزیده سال معرفی گردید و جوایز و لوح‌های افتخار متعدد دریافت داشته است. اخیراً یک شعبه از کتابفروشی خود را به نام دُرنا در خیابان یغما نزدیک خیابان زند دائر کرد. و در آن اتاقی مجهز برای مطالعه دانشمندان و ادیبان و فاضلان اختصاص داده و این سنت مرضیه دیرین را بار دیگر در شیراز احیاء نموده است. کتابفروشی‌هاشمی، آقای زمان ثانی، این کتابفروشی را از سال ۱۳۳۰ ش در خیابان لطفعلی خان زند دائر کرده است و اکنون ۵۳ سال است که آن را به وضع آبرومندی ادامه می‌دهد. 
کتابخانه‌های دیگری از اوایل انقلاب در شیراز تأسیس شده است که نام بعضی از آنها چنین است: کتابفروشی ممتحن در خیابان لطفعلی خان زند، کتابفروشی دهقان در خیابان قصردشت و کتابخانه معتبر دانش در خیابان دکتر صورتگر و کتابخانه بین‌المللی جنب شهرداری و کتابخانه قدیمی خرد در خیابان زند می‌باشند.
اورلاندو (امریکا)

زندگینامه: حسن امداد (۱۳۰۰- ۱۳۸۹)

 

حسن امداد، نویسنده و پژوهشگر در سال ۱۳۰۰ در شیراز به دنیا آمد

وی در سال 1329 از دانشکده ادبیات و دانشسرای عالی موفق به اخذ مدرک کارشناسی تاریخ و جغرافیا شد.

این محقق شیرازی بیش‌ترین تحقیقات خود را به نقاط ناشناخته و تاریک تاریخ فارس اختصاص داده بود و مهم ترین کتاب او شیراز در گذشته و حال کتاب بی نظیری را در مورد گذشته شیراز و از همه مهم تر شیراز در دوره پهلوی اول و دوم نگاشته است.

حسن امداد که مقالات متعدی درباره‌ زندگی و آثار سعدی نوشته 29 آذر سال 1389 به علت بیماری در سن 89 سالگی از دنیا رفت.

پیکر مرحوم امداد از مقابل آرامگاه سعدی تشییع و در جوار آرامگاه  حافظ به خاک سپرده شد.

تاریخچه فرودگاه در شیراز

تصویر زیر متعلق به فرودگاه بین‌المللی شهر شیراز است که بعدها به نام فرودگاه قدیم شهرت یافت.

شیراز تاکنون دارای دو فرودگاه بوده است، یکی فرودگاه قدیم که در نزدیکی صحرای آقاباباخان در جنوب شهر نزدیک جاده شیراز و بوشهر قرار دارد و این فرودگاه در سال 1308 شمسی ساخته شد و امارت مفصلی برای استراحت مسافرین در آن بنا کرده‌اند. چون این فرودگاه وسعت کافی نداشت و توسعه آن نیز مقدور نبود، در 1340 فرودگاه وسیعی در دو فرسنگی جنوب شرقی شیراز در نزدیکی قریه جعفرآباد ساخته شد.در این فرودگاه انواع هواپیماهای بزرگ می‌توانند بنشینند در صورتیکه در فرودگاه قدیم نشستن هواپیماهای بزرگ به آسانی مقدور نبود. 

 

 

فرودگاه جعفرآباد یا فرودگاه بین المللی شیراز

فرودگاه جدید در سال 1340 به عنوان فرودگاه شیراز در زمینی به مساحت حدود 500 هکتار در ارتفاع 1550 متری از سطح زمین مورد بهره برداری قرار گرفت در بدو امر در سال 1339 باند فرودگاه آسفالت گردید و عمارت آن در سال 1344 تکمیل گردید و از سال 1345 به عنوان فرودگاه بین‌المللی مطرح گردید. فرودگاه شیراز به عنوان فرودگاه مرکز استان مجهز به پیشرفته ترین تجهیزات و وسایل کمک ناوبری DVOR/DME و ILS و ... بوده و همچنین از پیشرفته ترین رادار موجود جهان به نام MSSRIO برخوردار است.یکی از مزیت‌های قابل‌توجه فرودگاه وجود سالن آمفی‌تئاتر، سالن پذیرایی و فضای سبز زیبا به وسعت 50 هزار مترمربع است. در حال حاضر این فرودگاه یکی از پنج فرودگاه پر رفت‌وآمد کشور به شمار می‌آید و با اجرای طرح توسعه‌ی فرودگاه به دومین فرودگاه بزرگ و پررفت‌وآمد ایران تبدیل می‌شود.

 

دلیل اصلی تغییر مداوم نام خیابان هایمان چیست؟

هر روز که از خیابان ها شهر رد می شوم، می بینم که نام خیابانی تغییر کرده به نام فلان شهید، فلان روحانی و ... . نمی گویم که این نام ها نباید باشد اما چرا این اسامی به خیابان هایی می دهیم که ریشه های تاریخی دارند. در انگلستان زمانی که کرامول اعلام جمهوری کرد و میدانی را ساخت بعد از سرنگونی او و بازگشت حکومت سلطنتی اسم این میدان را با وجود خصومت شدید با این جمهوری خواه حفظ کردند چرا؟ زیرا این خیابان را در هر حال او ساخته بود. در زمان شاه فلکه مصدق را که مصدق ساخته بود و آن زمان فلکه ای با حوضی بود را محمد رضا شاه با وجود این دشمن خطرناک خود هم چنان به نام مصدق حفظ کرد. واقعا دلیل از بین بردن تاریخ این بنا ها چیست؟؟؟

تاسیس بولوار مدرس

آدرس ما در اینستاگرام : shirazemo@

نخستین جرقه تاسیس آن در سال 1337 می خورد که دولت وقت تصمیم می گیرد که فرودگاه قدیمی شیراز را در فلکه فروگاه اول جاده بوشهر تخریب و فرودگاهی مدرن تر را جایگزین آن گرداند. در سال 1339 با دستور شاه این فرودگاه افتتاح می شود اما جاده ورودی آن که به جاده فرودگاه شهرت داشت همچنان خاکی می ماند تا در زمان منهدس پیراسته فر وزیر کشور وقت که به استانداری فارس رسیده بود در سال 1344 این جاده آسفالته و فلکه ای در آن تاسیس می شود و دو سال بعد پارک ولیعهد در روبروی درشکه خانه که به علت آب زیاد محل چرای اسبان و سپس درشکه خانه شده بود تاسیس می گردد. این جاده چهاربانده تا زمان انقلاب بلواری تشزیفاتی بود و غیر از ساخت موزه و کارخانه زیمنس اجازه ساخت هیچ خانه ای را در آن نمی دهند. هم چنین این دو باند کوچک تر برای افراد عادی ساخته شده بود. در زمان آسفالت شده آن دو برابر اکنون درخت در اطراف وجود داشت و در وسط بلوار دو برابر نخل و تعداد کثیری سرو قرار داشت و هم چنین گل هایی وجود داشت که هر کدام در یک فصل گل می داد اما بعد از انقلاب چون ساخته طاغوت آن را می دانستند تمام آن ها را ریشه کن کردند. در انتهای بلوار مدرس فلکه گل سرخ بود که داستانی داشت. خسرو گل سرخی که فردی شیرازی و کمونیست بود چند بار تلاش کرد تا شاه را ترور کند اما بار آخر دستگیر شد و شاه او را بخشید به شرطی که توبه نامه ای بنویسد اما نپذیرفت و اعدام شد و نام او بر آن فلکه ماند. از ملکه انگلستان تا پادشاهان و نخست وزیران و رئیس جمهوران از این خیابان به خیابان زند منتقل و به مراسم های مختلف از جمله جشن هنر فرستاده می شدند. این جاده بعد ها به جاده پایگاه شناخته می شود زیرا پایگاه نیروی هوایی و خانه های سازمانی آن در ان جا ساخته می شود و بعد از انقلاب به نام بلوار مدرس شناخته می شود.

کافه عباس اصفهونی

این کافه در سال ۱۳۴۴ توسط عباس اصفهانی در چهاراه دومیل .. به علت زور خانه آنجا و دو میل بزرگ جلو زور خانه.. در انتهای خیابان رودکی که اکنون موسسه پیغام امروز تبدیل شده است برقرار بود. این کافه دارای سه لژ بود که یکی خانوادگی و یکی از آنها مجردی و اعیانی بود. در این کافه انواع نوشیدنی ها اعم از آب جو ، نوشابه ، مشروبات الکی وجود داشت و بسیار هم شلوغ بود. زن ایشان به دلیل این که این پول های به دست آمده را حرام می دانستند پول های را جدا گانه نگه می داشتند و سعی می کردند که قاطی پوله ای خرجی شان نشود. بعد از انقلاب این کافه مصادره شد و به کمیته انقلاب واگذار گردید.

پاساژ های خیابان داریوش

اطلاعات بیشتر همراه با تصاویر در اینستاگرام وبلاگ:   shirazemo@ 

قدیمی ترین پاساژ های شیراز در خیابان داریوش قرار گرفته اند که امروز تصمیم داریم شما را با آنها آشنا کنیم

قدیمی ترین پاساژ شیراز یقینا پاساژ شرق است که حدودا سال ۱۳۰۳ توسط دو فرد یهودی شیرازی به نام های فسقل کهننیم و دکتر راهپرور ساخته شد. در ابتدا به عنوان کاروانسرا، سپس گاراژ غلات و تعاونی ارتش در دوره پهلوی دوم قرار گرفت ضلع جنوبی آن تعاونی بود. حدودا سال ۱۳۲۷ به عنوان پاساژ شناخته شد. این ساختمان از عجایب معماری در شیراز است. این پاساژ با وجود داشتن تیرآهن چوبی استحکامی فراتر از تیر آهنی دارد. سقف گالوانیزه ژاپنی که حالت شیروانی دارد تاکنون هیچ آسیبی ندیده است و چکه ای هم تاکنون از آن به پایین سقوط نکرده است. لوله کشی واقعا شگفت آوری دارد. هم چنین در آتش سوزی سال های قبل آسیب اندکی به آن وارد شد. در قدیم از ساعت فروشی و خوارباری تا تعمیر دوچرخه عکاسی و ساندویچی در آنجا وجود داشت. بعد از وقوع انقلاب این پاساژ مصادره و در مالکیت ستاد فرمان امام خمینی قرار گرفت.

دومین پاساژ و مهم ترین پاساژ در سال ۱۳۲۹ آن دوران پاساژ دشتی بود که توسط حاج عبدالله دشتی در سال ۱۳۲۹ ساخته و ۱۳۳۱ افتتاح شد . معماری آن توسط وضیع السادات مهندس معروف آن دوران انجام شد. ایشان این پاساژ را در بدو پایان فروختند و بازار دشتی را راه لنداختند. این پاساژ در شش طبقه و یک زیر زمین در زمان خود بهترین پاساژ شیراز بود. در ابتدا پارچه فروشی صنف اصلی پاساژ بود اما بعد ها لوازم الکتریکی جایگزین شد. تلفن تلویزیون و رادیو. استثناهایی هم وجود داشت. مثلا ساندویچ فروشی ، کتاب فروشی محمدی از دروازه سعدی چهاردهنه را در  این پاساژ مدتی در اختیار گرفت. طبقه زیر زمین قبل از انقلاب باشگاه بیلیارد و تنیس روی میز و دستگاه های قمار مثل جکپات بود که به خاطر این بعد از انقلاب مدتی توقیف بود و اکنون باشگاه بدن سازی شده است. طبقات بالا هم از همان زمان مسافر خانه بود. اکنون خانواده دشتی شهروند کویت مکانی که ایشان تجارت را از آن شروع کردند هستند.

 پاساژ شهیر استاندارد توسط ایروانی مالک هتل اینتر نشنال و کفش ملی در سال 1334 به همراه سینما مترو تاسیس می گردد که سینما مترو را با سنگ های ایتالیایی مخصوصا بالای درب ورودی که سبز رنگ است را وارد می کنند ساخته می شود. این پاساژ تا حدودی تامین کننده نیاز های سینما بود. مغازه ضلع جنوب شرقی در سه دهنه متعلق به ساندویچ فروشی بود که سه دهنه مانده به آخر آن آشپز خانه آن بود. در ضلع جنوب غربی اسباب بازی فروشی بود. و مغازه های رو به خیابان زند که بیشتر پارچه فروشی و لوازم موسیقی بود؛ متعلق به یهودیان شیراز بود.