نام قدیم خیابان های شیراز

انسان از این برخی افراد بدون فکر هم در کنارش زندگی می کنند گاهی اوقات منزجر می شود. دولت ها همیشه به افرادی نیاز دارند که دکان فکر را تعطیل کنند و با سیاست مردمشان را تحت کنترل نگه دارند. نمونه آن هم همین گرانی ها، افزایش قیمت دلار و سایر ارز ها نسبت به پول کشور است. حقیقتا دلیل گرانی ها چیست؟ آیا غیر از این است که عده ای حاضرند در هر شرایطی هر کالاهایی را خریداری کنند که حتی برخی جز نیاز های درجه دو هم نیستند. نمی دانم چرا در گرانی ها سریع مردم ما به مغازه ها هجوم می برند و خودشان باعث گرانی می شوند؛ در صورتی که اگر تصنعا گرانی ای هم از کالا های اساسی رخ دهد و مدتی مصرف نشود قیمت ها خود به خود باز خواهند گشت، چرا که فردی که کالایی را خریده نمی تواند چند ماه آن را ذخیره کند و مجبور است برای درآمد ماهانه اش هم که شده ارزان تر دهد تا کالایش به فروش رود. گله دیگری هم که می شود به رفتار اجتماعی ما داشت این است که در نخریدن ها و کلا سیاست های اجتماعی باه هم هماهنگ نیستیم. به طور مثال کمپین های متعدد برای نخریدن کالاها که عده ای از این می ترسند که قیمت ها بالاتر رود آخر چرا فکر نباید کنیم؟ مگر می شود فردی کالایی را نخرد و گران شود؟ آیا زمان فکر کردن نیست؟